Decyzja o przerwaniu picia alkoholu to ważny krok w kierunku powrotu do zdrowia. Jednak sama abstynencja to dopiero początek. Organizm potrzebuje czasu, aby odzyskać równowagę, a proces ten przebiega w kilku etapach. Odtrucie alkoholowe, czyli usuwanie toksyn z organizmu, może wiązać się z różnymi objawami – zarówno fizycznymi, jak i psychicznymi. Warto wiedzieć, jak przebiega ten proces, aby lepiej się do niego przygotować i zwiększyć szansę na trwałą abstynencję.
Pierwsze fazy odtrucia alkoholowego
Odtrucie zaczyna się zazwyczaj kilka lub kilkanaście godzin po ostatnim spożyciu alkoholu. W tym czasie pojawiają się objawy wczesne. Należą do nich:
- drżenie kończyn,
- wzmożona potliwość,
- podwyższone ciśnienie krwi,
- przyspieszona akcja serca,
- nudności i niepokój.
W ciągu pierwszych 24 godzin objawy mogą się nasilać. U części pacjentów, którzy są ciężko uzależnieni od alkoholu, może wystąpić delirium tremens – stan zagrażający życiu, charakteryzujący się majaczeniem, zaburzeniami świadomości oraz halucynacjami. Statystyki wskazują, że nieleczone delirium ma śmiertelność sięgającą 35%, dlatego wczesna interwencja medyczna jest kluczowa.
Kolejna faza to objawy pośrednie. Pojawiają się zazwyczaj między 24 a 72 godziną. Osoba może doświadczać:
- skurczów mięśniowych,
- problemów ze snem,
- silnego lęku i drażliwości,
- nadwrażliwości na dźwięki i światło.
Charakterystyka fazy rekonwalescencji
Po ustąpieniu ostrych objawów fizjologicznych organizm przechodzi w fazę stabilizacji. Czas trwania tej fazy jest zróżnicowany – od kilku dni do 2–3 tygodni. Mimo braku dolegliwości somatycznych często pojawiają się objawy psychiczne. Wśród nich dominują:
- anhedonia (brak odczuwania przyjemności),
- problemy z koncentracją,
- obniżony nastrój.
W tym okresie zwiększa się ryzyko powrotu do nałogu. Powodem jest nie tyle głód alkoholowy, co brak mechanizmów radzenia sobie z emocjami bez regulowania ich za pomocą używek. Dlatego faza rekonwalescencji wymaga zaangażowania psychoterapeutycznego i odpowiedniego środowiska.
Wsparcie farmakologiczne i psychoterapeutyczne
Interwencja medyczna podczas odtrucia alkoholowego w Warszawie czy innych miastach, w których zlokalizowane są ośrodki leczenia uzależnień, obejmuje zazwyczaj benzodiazepiny – leki stabilizujące układ nerwowy. Wspomagają je środki przeciwdrgawkowe oraz preparaty uzupełniające niedobory witamin, szczególnie B1 (tiaminy), której deficyt może prowadzić do zespołu Korsakowa.
Równolegle zaleca się wsparcie psychoterapeutyczne. Terapia indywidualna i grupowa pozwala zidentyfikować przyczyny uzależnienia oraz wypracować strategie radzenia sobie z nawrotami. Warto zaznaczyć, że leczenie farmakologiczne bez wsparcia terapeutycznego ma ograniczoną skuteczność – odsetek nawrotów choroby alkoholowej w przypadku jego braku jest znacząco wyższy.
Czytaj dalej – polecane dla Ciebie:
Długoterminowe działania: co po odwyku?
Zakończenie detoksykacji nie jest równoznaczne z zakończeniem leczenia. Utrzymanie trzeźwości wymaga długofalowych działań. Kluczowe elementy to:
- uczestnictwo w programach terapeutycznych
- monitorowanie stanu zdrowia psychicznego,
- włączenie aktywności fizycznej i społecznej,
- unikanie czynników wyzwalających głód alkoholowy.
Z wielu badań klinicznych wynika, że pacjenci kontynuujący terapię przez co najmniej 12 miesięcy mają o wiele większą szansę na utrzymanie abstynencji niż osoby rezygnujące wcześniej.
Już wiesz, jak wygląda odtrucie alkoholowe i utrzymywanie trzeźwości
Odtrucie alkoholowe to wieloetapowy proces. Rozpoczyna się intensywnymi reakcjami organizmu, przechodzi przez fazę stabilizacji, a kończy planowaniem życia w trzeźwości. Każdy z etapów wymaga innego podejścia – od wsparcia farmakologicznego, przez psychoterapię, po działania profilaktyczne. Znajomość tych faz pomaga zrozumieć, że wyjście z uzależnienia nie kończy się na detoksykacji, która jest dopiero początkiem drogi do długoterminowych zmian.